دکتر علی پزشکی نجف آبادی (اطباء قدیمی شهرستان نجف آباد)

دکتر علی پزشکی نجف آبادی

دکتر علی پزشکی نجف آبادی فرزند ارشد ملا عباس بسال ۱۲۸۸ خورشیدی در نجف آباد متولد شد. طبابت و دارو و درمان در خانواده ملا عباس پزشکی موروثی شده بود، بطوریکه چهار پسر ایشان همگی برای ادامه تحصیلات راهی دانشکده های پزشکی شدند

پس از تحصیلات مقدماتی به تحصیل طب جدید پرداخت. بدینوسیله دنبال کار پدر را گرفت و جزء اولین پزشکان تحصیل کرده جدید در نجف آباد بود. پس از فراغت از تحصیل در مطب پدرش به طبابت پرداخت و سپس در جوار آن خانه باشکوهی ساخت که هنوز پابرجاست.

دکتر علی پزشکی نجف آبادی بخشی از اوقاتش را در مطب به طبابت اشتغال داشت و بخشی را هم به عیادت بیمارانش در منازل آنان اختصاص داده بود و البته در استخدام وزارت بهداری نیز بود. او تزریق آمپول را که آن روز ها کمتر کسی می دانست، خود انجام می داد. در مدت طولانی طبابتش سمت های مختلفی را در اداره بهداری داشت. و از پزشکان سرشناس استان بود. مردم باو رغبت فراوان داشتند خصوصا اینکه قبل از او پدرش نیز به دارو و درمانشان می پرداخت. پیر مردها و پیر زنها عموما او را دکتر علی یا بیشتر، پسر مل عباس مورد خطاب قرار می دادند.

دکتر علی فردی ادیب و شاعر بود و در سرودن شعر دستی داشت و دیوانی نیز دارد. یکی از شاعران که دوست و همکار دکتر بود، او را از شاعران کم نظیر قلم داد و نقل می کرد که:

دکتر در محافل پزشکی و مجامع دیگر بسرودن شعر می پرداخت و جالب اینکه از حافظه بی نظیری برخوردار بود. او في البداهه پیرامون موضوعی به سرودن شهر می پرداخت و با دوستان و همکارانش همیشه با شوخی و خوش طبعی برخورد می کرد و لغز های آنها را با شعر جواب می داد. او در بین مردم و همکاران از محبوبیتی خاص برخوردار بود. دکتر سه پسر دارد که یکی از آنها پزشک گوش و حلق و بینی است و در خانه پدری طبابت می کند و دو دیگر بیرون از کشورند.

پیر مرد، پس از سالها طبابت در اواخر عمر در منزل بزرگش تنها زندگی می کرد. همه او را دیده بودند که صبحها زنبیلی در دست گرفته، برای خرید مایحتاج، عصا زنان به مغازه های اطراف سر می زد و نیاز های خود را تهیه می کرد به منزل بر می گشت. اوقاتش را در منزل به خواندن کتاب می گذراند و وقتی که چشمانش قادر به درست دیدن خطوط کتاب نبود، از ذره بین استفاده می کرد، اما مطالعه را ترک نمی کرد. با کسی کاری نداشت و البته زن و فرزندانش نیز با او کاری نداشتند. او یکه و تنها زندگی می کرد. سر انجام پس از سالها رنج و تلاش و خدمت به مردم متاسفانه، یکی دو نفر از خادمان سابقش که نمک پرورده او بودند به منزلش رفته و او را مورد ضرب و شتم قرار دادند و بخاطر اخذ پول او را در مردادماه ۱۳۷۲ در سن ۸۴ سالگی بقتل رسانیدند. مرگ دکتر برای همه مردم نگران کننده و بهت آور بود. بسیاری نا باورانه به این عمل غیر انسانی نگاه می کردند و خواستار مجازات شدید عاملان آن بودند، اما گویا آنها پس از دستگیری و اقرار، با گذراندن چند سال حبس از زندان آزاد شدند .. سه برادر دیگر دکتر (يد اله – اسداله و …… در شهرهای اصفهان، قم و رفسنجان به فعالیت پزشکی مشغول بودند، لذا در نجف آباد کمتر شناخته می شدند، البته همه آنها اکنون روی در نقاب خاک کشیده اند.

منبع: کتاب مقدمه ای بر تاریخ و فرهنگ مردم نجف آباد، مولف: فضل الله خلیلی

برای مشاهده سایر مطالب مربوط به شهرستان نجف آباد به لینک زیر مراجعه کنید:

معرفی شهرستان نجف آباد